Yazıya başlamadan önce durdum, düşündüm. Bir insanı ağlatmak bu kadar kolay olmamalı çünkü. Türk halk müziğimizin muhteşem bir enstrümanı vardır, kabak kemane. Varlığı ve sesi yetmiyormuş gibi cafer abimiz çıkıyor, kemaneyi, yaşadığımız onca acıyı bize anlatırken hem kendisi ağlayan hem de bizi ağlatan ve anlatma esnasında sigara uzatan bir mahalle abisi haline getiriyor. Olmaz hocam, bu kadar acımasızlık olmaz. En mutlu anımda bile duyup ağlamışlığım, orta yere oturup çaresizce sigara yakmışlığım var. Sadece Türkiye sınırları içinde değil dünyanın ortak değeri olmalıdır cafer nazlıbaş.
Kişilik olarak da muhteşem bir abimizdir. Yaşına ve fiziğine bakıldığında "bu mu kemaneyi konuşturuyor?" diyenleri gülerek karşılar ve yayı kemaneye sürttükçe çıkan feryatla karşıdakini dolaylı yoldan bir güzel düzer. "Abi naptın geri aldım lafımı" diyecek zaman bırakmaz. Var ol, daim ol.
Hakkında hiç bilginiz yoksa lütfen şunları dinleyin;
https://www.youtube.com/watch?v=TNhuh81jxfY
https://www.youtube.com/watch?v=DAwds-yUmDM